Νεανικός διαβήτης

Όλοι γνωρίζουν ότι το να είσαι έφηβος είναι δύσκολο. Αν προσθέσουμε και την πίεση από την αυτοδιαχείριση του διαβήτη στους ώμους ενός εφήβου, γίνεται ακόμη δυσκολότερο. Αυτή είναι μια σημαντική στιγμή για όλη την οικογένεια, ειδικά όταν ο έφηβος ανυπομονεί να αποκτήσει αυτονομία, να ετοιμαστεί για το πανεπιστήμιο ή τον κόσμο των ενηλίκων. Όμως εξακολουθεί να χρειάζεται την καθοδήγηση και την υποστήριξή σας.

Είναι σημαντικό να κατανοήσετε ότι αυτή η πάθηση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε άτομο και σε οποιαδήποτε ηλικία. Το να είναι κάποιος διαβητικός σημαίνει ότι εσείς και το παιδί σας θα έχετε επιπλέον ευθύνες με τον καιρό, αλλά αυτό δεν υποβαθμίζει και δεν πρέπει να υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής. Μάλιστα, η πρόσθετη αυτοπειθαρχία μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος του παιδιού σας.

Παρόλο που ο διαβήτης είναι αντιμετωπίσιμος, είναι μια νόσος με δυνητικά επιβλαβείς άμεσες και μακροπρόθεσμες επιπλοκές. Είναι σημαντικό ο έφηβος να κατανοεί ότι τα θετικά βήματα που γίνονται σήμερα μπορεί να έχουν σημαντική διαφορά για την υγεία του καθώς μεγαλώνει. Αυτό είναι ίσως σκληρό να το δεχτούν οι έφηβοι, καθώς μπορεί να αισθάνονται ότι ζουν με αυστηρούς περιορισμούς και να μην αντιλαμβάνονται το συνολικό όφελος για την υγεία τους.

Για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας υιοθετεί τις καλύτερες δυνατές πρακτικές αυτοφροντίδας, επωφεληθείτε από τις ευκαιρίες για την ενημέρωση όλης της οικογένειας σχετικά με τον τρόπο ζωής ατόμων με διαβήτη. Ενθαρρύνετε τον έφηβο να συναναστραφεί με άλλα συνομήλικα άτομα που έχουν διαβήτη και βρείτε μια ομάδα ή κοινότητα γονέων για εσάς. Αν είναι δυνατό, ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετάσχει σε μια κατασκήνωση για άτομα με διαβήτη, όπου μπορεί να έρθει σε επαφή με άλλα παιδιά που έχουν τις ίδιες καθημερινές ανάγκες και το προσωπικό διαθέτει σχετικές ιατρικές γνώσεις.

Μιλώντας με τον έφηβο

Αυτή είναι μια ιδιαίτερα ευαίσθητη στιγμή, διότι οι έφηβοι έχουν διάφορες συναισθηματικές και ψυχολογικές μεταπτώσεις. Δεν μπορείτε να υποθέσετε τι σκέφτονται και δεν μπορείτε να περιμένετε από αυτούς να γνωρίζουν τι σκέφτεστε εσείς. Φροντίστε να εκμεταλλεύεστε κάθε ευκαιρία, ώστε να μιλάτε ανοικτά για όσα συμβαίνουν στη ζωή τους. Αυτή είναι επίσης μια καλή στιγμή για να αρχίσετε να μιλάτε στα παιδιά σας σαν να ήταν ενήλικοι. Δεν μπορείτε να τους λέτε απλώς τι πρέπει να κάνουν. Θα πρέπει να διαπραγματεύεστε για τους κανόνες και να ζητάτε τη συμμετοχή τους στις αποφάσεις που αφορούν την φροντίδα για τον διαβήτη τους.

Συμβουλές για τη φροντίδα εφήβων

• Να επιλέγετε προσεκτικά τις λέξεις. Μην λέτε ότι οι τιμές της γλυκόζης αίματος ή του σακχάρου είναι «καλές» ή «κακές», να λέτε ότι είναι «υψηλές», «χαμηλές» ή «φυσιολογικές».
• Όταν η γλυκόζη αίματος είναι υψηλή, αποφασίστε πώς θα το αντιμετωπίζετε. Η τιμωρία δεν ενδείκνυται και μπορεί να οδηγήσει τον έφηβο να μην πει την αλήθεια την επόμενη φορά. Αν η υψηλή γλυκόζη αίματος οφείλεται σε υπερβολική κατανάλωση φαγητού, επαινέστε τον έφηβο για την ειλικρίνειά του και φτιάξτε ένα πλάνο έτσι ώστε να αποφευχθεί το πρόβλημα στο μέλλον.
• Δεν πρέπει να περιστρέφονται όλα γύρω από το διαβήτη. Να θυμάστε να ρωτάτε «Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;» ή «Πώς πήγε η προπόνηση;» και όχι μόνο «Πώς ήταν η γλυκόζη σου σήμερα;»
• Μην επιτρέπετε στον έφηβο να χρησιμοποιεί το διαβήτη του ως δικαιολογία. Να εξηγήσετε στα παιδιά σας ότι εάν προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν το διαβήτη τους με υποκριτικό τρόπο, μπορεί το ίδιο εύκολα να χρησιμοποιηθεί ως λόγος που θα τους αποτρέψει να κάνουν πράγματα τα οποία θέλουν να κάνουν.
• Να μοιράζεστε τις ανησυχίες σας σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπλοκές, αλλά να μην τις χρησιμοποιείτε ως τακτική εκφοβισμού. Αυτό μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα, διότι τα παιδιά σας μπορεί να αρχίσουν να πιστεύουν ότι δεν ωφελεί να φροντίζουν για το διαβήτη τους.
• Αφήστε τον έφηβο να μιλήσει ιδιαιτέρως με τον γιατρό. Όχι μόνο θα είναι σε θέση να μιλήσει πιο ανοιχτά για θέματα που έχει κατά νου, αλλά το να λαμβάνει οδηγίες απευθείας από τον γιατρό θα ελαφρύνει κάπως το δικό σας φορτίο.
• Τα σταθερά όρια και η πειθαρχία στη διαχείριση του διαβήτη είναι απαραίτητα αλλά και σημαντικά για τον έφηβο. Μερικοί γονείς στεναχωριούνται που το παιδί τους έχει διαβήτη και προσπαθούν να το αντισταθμίσουν δείχνοντας επιείκεια σε άλλους τομείς. Σε βάθος χρόνου, αυτό δεν θα βοηθήσει, αλλά πιθανότατα μπορεί να δυσκολέψει τον έφηβο να ανταπεξέλθει στην πραγματική ζωή.